Ratten en hypocretine Symptomen van narcolepsie bij ratten zijn te verkrijgen door met een neurotoxine lesies te maken in de laterale hypothalamus, deze lesies van de hypocretine-immunoreactieve neuronen zullen resulteren in de volgende verschijnselen: slaapfragmentatie, overmatige vermoeidheid gedurende de dag, meer REM-slaap, en SOREMP's, de symptomen die mensen en honden met narcolepsie en muizen zonder hypocretine (null muizen) ook hebben (Salin-Pascual ., 2001). De hypersomnia en SOREMP's zijn negatief gecorreleerd met het afnemen van hypocretine neuronen. Dit betekent dat een aangedane laterale hypothalamus bij ratten zorgt voor gedrag gelijkend op narcolepsie (Salin-Pascual ., 2001). Men moet zich echter wel afvragen of de symptomen nu veroorzaakt worden door de afname van hypocretine bevattende neuronen of het minder activeren van gebieden waar hypocretine neuronen naartoe projecteren. Het toedienen van hypocretine-1 intracerebroventriculair bij ratten gedurende de lichtperiode zorgt voor een toegenomen tijd dat deze wakker zijn en afgenomen REM en non-REM slaaptijd (Hagan ., 1999). Aangetoond is dat het circadianeritme van hypocretine-1 niveau's bij Wistar ratten niet door licht/donker veranderingen wordt veroorzaakt, maar puur endogeen en circadiaan zijn (Deboer ., 2004). De suprachiasmische nucleus (SCN) is verantwoordelijk voor het circadiane ritme bij zoogdieren. Bij een SCN met een lesie, verdween het circadiane ritme, werden de gemiddelde hypocretine-1 niveau's lager vergeleken met de gemiddelden van gezonde dieren en werden gelijk aan de niveau's bij gezonde dieren gedurende de subjectieve dag (ratten zijn actief gedurende de nacht). Bij dieren met een lesie van het SCN werden de perioden dat het dier sliep en wakker was anders verdeeld over de dag, maar de totale hoeveelheid slaap over 24uur werd niet anders (Mistlberger ., 1983). Het circadiane patroon van hypocretine laat een piek zien bij het spontane intreden van de slaap en na slaapdeprivatisatie begonnen de dieren met hoge hypocretine niveau's aan de slaap (Deboer ., 2004). Dit is vreemd aangezien aangenomen werd dat hypocretine er juist voor zorgt dat het dier wakker blijft (Deboer ., 2004). Het kan ook zo zijn dat hypocretine niveau's een maat zijn voor de slaapdruk (Yoshida ., 2001). Slaap deprivatisatie zorgt voor hogere niveau's van hypocretine, zowel bij dieren met een lesie aan de SCN als bij controle dieren. De homeostatische invloed op hypocretine niveau's is dus onafhankelijk van de SCN (Deboer ., 2004). Bij de rat komt het hypocretine-2 receptor mRNA voornamelijk voor in de cerebrale cortex, nucleus accumbens, subthalamische en paraventriculaire nuclei en de posterior pretectal nuclei (Date ., 1999; Trivedi ., 1998).